รางวัลชมเชย ปีการศึกษา 2567
ยุทธศาสตร์ที่ 2 : KR 2.3.1/1 และ KR 3.1.2/1
การบูรณาการการเรียนร่วมกับการบริการวิชาการในการพัฒนานวัตกรรมเพื่อสังคม

ผู้จัดทำโครงการ
ดร.อารีย์รัตน์ ส่งสกุลวัฒนา อ.สุมนา เกษมสวัสดิ์
ผศ.ดร.วรรณวิภา ติตถะสิริ และ อ.สุพานิช อังศิริกุล
วิทยาลัยนวัตกรรมดิจิทัลเทคโนโลยี
หลักการและเหตุผล/ความสำคัญ/ความรู้ที่เป็นประเด็นสำคัญที่นำมาใช้
ปัจจุบันเทคโนโลยีสารสนเทศและวิทยาการคอมพิวเตอร์มีบทบาทสำคัญในทุกภาคส่วนของสังคม ไม่ว่าจะเป็นภาคธุรกิจ การศึกษา หรือการดำเนินชีวิตประจำวัน การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีส่งผลให้เกิดนวัตกรรมใหม่ ๆ ที่สามารถช่วยแก้ปัญหาและเพิ่มประสิทธิภาพในการดำเนินงานต่าง ๆ อย่างไรก็ตาม ชุมชนในหลายพื้นที่ยังขาดโอกาสในการเข้าถึงเทคโนโลยีหรือนำความก้าวหน้าทางดิจิทัลมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด ดังนั้น การบูรณาการองค์ความรู้ด้านวิทยาการคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศในการพัฒนานวัตกรรมเพื่อชุมชน จึงเป็นแนวทางที่สามารถช่วยให้ชุมชนมีเครื่องมือในการพัฒนาและยกระดับคุณภาพชีวิตได้อย่างยั่งยืน
โครงการนี้มีเป้าหมายเพื่อให้นักศึกษาตระหนักถึงศักยภาพของตนเอง และเห็นความสำคัญของความรู้ที่ได้เรียนในสาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ โดยเปิดโอกาสให้นักศึกษาได้นำองค์ความรู้ด้านเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้ในการสร้างสรรค์นวัตกรรมที่สามารถแก้ปัญหาหรือพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้คนในชุมชน การส่งเสริมให้นักศึกษาพัฒนานวัตกรรมที่มีประโยชน์และเป็นที่ต้องการของสังคม ไม่เพียงแต่ช่วยให้เกิดการเรียนรู้จากประสบการณ์จริง แต่ยังเป็นแรงบันดาลใจให้นักศึกษาเกิดจิตสำนึกในการใช้ความรู้เพื่อสร้างสรรค์สิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม
แนวทางการดำเนินโครงการจะมุ่งเน้นให้เกิดการเรียนรู้เชิงปฏิบัติ โดยให้นักศึกษาร่วมมือกับชุมชนในการวิเคราะห์ปัญหา ออกแบบ และพัฒนาโซลูชันที่เหมาะสม ซึ่งอาจอยู่ในรูปแบบของแอปพลิเคชัน ระบบสารสนเทศ หรือแพลตฟอร์มดิจิทัลต่าง ๆ นอกจากนี้ โครงการยังช่วยพัฒนาทักษะการทำงานเป็นทีม การคิดวิเคราะห์ และการแก้ปัญหา ซึ่งเป็นทักษะสำคัญในโลกยุคปัจจุบัน ผลที่คาดว่าจะได้รับ คือ การสร้างนวัตกรรมที่สามารถใช้งานได้จริงในชุมชน เสริมสร้างความร่วมมือระหว่างสถาบันการศึกษาและสังคม และส่งเสริมให้นักศึกษาเป็นนักพัฒนาที่มีความรับผิดชอบต่อสังคมและพร้อมที่จะเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศต่อไป
ความรู้ที่เป็นประเด็นสำคัญที่นำมาใช้
ในการดำเนินโครงการบริการวิชาการที่บูรณาการเทคโนโลยีสารสนเทศและวิทยาการคอมพิวเตอร์ในการพัฒนานวัตกรรมเพื่อชุมชน มีการนำองค์ความรู้หลายด้านมาใช้เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดในการแก้ไขปัญหาและสร้างโซลูชันที่ตอบโจทย์ความต้องการของชุมชน โดยสามารถแบ่งออกเป็นประเด็นสำคัญดังนี้
- องค์ความรู้ด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและวิทยาการคอมพิวเตอร์
- การพัฒนาแอปพลิเคชันและระบบสารสนเทศ (Software Development)
- การออกแบบฐานข้อมูลและการจัดการข้อมูล (Database Design & Management)
- การพัฒนาเว็บและโมบายแอปพลิเคชัน (Web & Mobile Development)
- การประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) และการวิเคราะห์ข้อมูล (Data Analytics)
- องค์ความรู้ด้านการพัฒนานวัตกรรมและการแก้ปัญหา
- กระบวนการออกแบบเชิงนวัตกรรม (Design Thinking)
- การวิเคราะห์ปัญหาและความต้องการของชุมชน (Community Needs Analysis)
- การสร้างโซลูชันที่ยั่งยืนและเหมาะสมกับผู้ใช้ (User-Centered Design)
- องค์ความรู้ด้านการจัดการและการทำงานร่วมกับชุมชน
- การบริหารโครงการ (Project Management)
- การทำงานร่วมกันเป็นทีมและการสื่อสาร (Teamwork & Communication)
- การจัดการความรู้ (Knowledge Sharing & Transfer) เพื่อให้ชุมชนสามารถนำโซลูชันไปใช้งานและต่อยอดได้
- องค์ความรู้ด้านจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคม
- การใช้เทคโนโลยีอย่างมีจริยธรรมและความปลอดภัย (Ethical & Secure Technology Use)
- การสร้างนวัตกรรมที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมและไม่ก่อให้เกิดผลกระทบเชิงลบ
องค์ความรู้เหล่านี้ถูกรวบรวมและจัดการผ่านการเรียนรู้จากประสบการณ์จริง การทำงานเป็นทีม และการแลกเปลี่ยนความรู้ระหว่างนักศึกษา อาจารย์ และชุมชน ซึ่งช่วยให้เกิดกระบวนการพัฒนานวัตกรรมที่สามารถนำไปใช้งานได้จริงและสร้างผลกระทบเชิงบวกต่อสังคม
ประเภทความรู้และที่มาความรู้
ความรู้แบบชัดแจ้ง (Explicit Knowledge)
- ความรู้จากคลังความรู้ของเว็บไซต์ระบบการจัดการความรู้ KM Rangsit University https://rkms.rsu.ac.th/outstanding66-2-1/
- เจ้าของความรู้/สังกัด รองศาสตราจารย์ ดร.มนพร ชาตชำนิ, อ.ศุภรัตน์ แป้นโพธิ์กลาง
คณะพยาบาลศาสตร์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ อนัตศักดิ์ วงศ์กำแหง, อ.อนุชิต นิรภัย
วิทยาลัยวิศวกรรมชีวการแพทย์
ความรู้ที่ฝังลึกอยู่ในตัวคน (Tacit Knowledge)
- เจ้าของความรู้/สังกัด ดร.อารีย์รัตน์ ส่งสกุลวัฒนา อ.สุมนา เกษมสวัสดิ์
วิธีการดำเนินการ
– ประชุมระดมสมองในการสร้างความร่วมมือและกำหนดความเป็นไปได้ของโครงการและการกำหนดรายละเอียดโครงการ
เริ่มต้นด้วยการประชุมร่วมกันระหว่างคณาจารย์ นักศึกษา และตัวแทนจากชุมชน เพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาและความต้องการของชุมชน รวมถึงความเป็นไปได้ในการใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วยแก้ไขปัญหา ในขั้นตอนนี้จะมีการกำหนดวัตถุประสงค์ของโครงการ ขอบเขตงาน ทรัพยากรที่จำเป็น และแผนการดำเนินงานเบื้องต้น ในปีการศึกษา 2565 ได้ร่วมกับชุมชนคลองคูกลาง หมู่ 1 ตำบลหลักหก พัฒนาระบบบริหารกองทุนหมู่บ้าน และในปีการศึกษา 2566 ได้ร่วมกับโรงพยาบาลพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี พัฒนาอุปกรณ์ระบบควบคุมตู้จ่ายยาอัตโนมัติให้กับห้องอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน
– จัดกิจกรรมเตรียมความพร้อมให้กับนักศึกษาและเพิ่มทักษะเพื่อการพัฒนาระบบ
เพื่อให้นักศึกษามีความพร้อมในการพัฒนานวัตกรรมสำหรับชุมชน จะมีการจัดกิจกรรมอบรมหรือ Workshop ในหัวข้อที่เกี่ยวข้อง เช่น การพัฒนาแอปพลิเคชัน การออกแบบระบบ UX/UI การจัดการฐานข้อมูล และแนวทางการพัฒนานวัตกรรมที่ยั่งยืน นอกจากนี้ นักศึกษายังจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับการทำงานร่วมกับชุมชนและการบริหารโครงการ
– พัฒนาระบบงาน สร้างกิจกรรมสนับสนุนการบริหารเครือข่ายกิจกรรม และการติดต่อประสานงาน
หลังจากประชุมร่วมกับชุมชนหรือหน่วยงานเพื่อทำการรวบรวมข้อมูลและความต้องการ นักศึกษาจะเริ่มกระบวนการพัฒนาระบบ โดยออกแบบและสร้างต้นแบบ (Prototype) ของนวัตกรรมที่ตอบโจทย์ความต้องการของชุมชนหรือหน่วยงาน พร้อมทั้งดำเนินการจัดการเครือข่ายกิจกรรมเพื่อให้เกิดความร่วมมือระหว่างภาคส่วนต่าง ๆ ภายในโครงการ ในขั้นตอนนี้ จะมีการประสานงานกับชุมชนหรือหน่วยงานอย่างต่อเนื่องเพื่อให้มั่นใจว่าระบบที่พัฒนาตรงกับความต้องการ




ภาพการประชุมร่วมกับผู้บริหารชุมชนคลองคูกลาง


ภาพหน่วยงานห้องอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน โรงพยาบาลพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี
– ทดสอบและแก้ไขระบบ
ก่อนส่งมอบระบบ จะมีการทดสอบการใช้งานจริงโดยให้ตัวแทนชุมชนหรือหน่วยงานเข้ามาทดลองใช้ พร้อมเก็บข้อเสนอแนะเพื่อนำไปปรับปรุงแก้ไขให้เหมาะสมกับการใช้งานในสภาพแวดล้อมจริง การทดสอบนี้จะช่วยให้มั่นใจว่าระบบมีความเสถียร ใช้งานง่าย และสามารถตอบโจทย์ปัญหาของชุมชนได้อย่างแท้จริง



ภาพตัวอย่างระบบกองทุนหมู่บ้านคลองคูกลาง หมู่ที่ 1 ต.หลักหก จ.ปทุมธานี

ภาพรวมอุปกรณ์ทั้งหมดที่ใช้ในงานพัฒนาอุปกรณ์ระบบควบคุมตู้จ่ายยาอัตโนมัติ

ภาพอุปกรณ์ระบบควบคุมตู้จ่ายยาอัตโนมัติ
– ส่งมอบระบบให้กับชุมชน
หลังจากการปรับปรุงและทดสอบจนระบบมีความพร้อม จะมีการส่งมอบระบบให้กับชุมชนหรือหน่วยงานอย่างเป็นทางการ พร้อมจัดกิจกรรมอบรมการใช้งานและให้คำแนะนำเกี่ยวกับการดูแลรักษาระบบ เพื่อให้ชุมชนหรือหน่วยงานสามารถใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ จะมีการติดตามผลหลังการส่งมอบเพื่อประเมินผลกระทบของโครงการและวางแผนการพัฒนาต่อยอดในอนาคต
2.Prototype testing in an operational environment – DO
ผลการดำเนินการ การนำไปใช้ หรือการลงมือปฏิบัติจริง อุปสรรคหรือปัญหาในการทำงาน
ผลลัพธ์จากการบูรณาการการเรียนร่วมกับการบริการวิชาการในการพัฒนานวัตกรรมเพื่อสังคมเพื่อพัฒนานักศึกษามีผลสัมฤทธิ์ที่น่าประทับใจ โดยมีนวัตกรรมเชิงประจักษ์ 2 ชิ้นงานดังนี้:
- 1. ระบบกองทุนหมู่บ้านคลองคูกลาง ปี 2565
ผลการดำเนินการ:
โครงการนี้มุ่งเน้นการพัฒนาระบบจัดการข้อมูลกองทุนหมู่บ้าน เพื่อช่วยให้การบริหารจัดการเป็นระบบมากขึ้น ลดภาระการทำงานด้วยเอกสาร และเพิ่มความโปร่งใสในการบริหารกองทุน โดยนักศึกษาได้ดำเนินการศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับกองทุนหมู่บ้านและความต้องการของคณะทำงาน จากนั้นออกแบบและพัฒนาโปรแกรมที่สามารถบันทึกข้อมูลสมาชิก การเบิกจ่ายเงินกองทุน และรายงานสถานะของกองทุนแบบเรียลไทม์ โครงการประสบความสำเร็จในการสร้างระบบที่สามารถนำไปใช้งานจริง และได้รับความสนใจจากกองทุนหมู่บ้านอื่น ๆ ที่ต้องการนำไปปรับใช้
อุปสรรคหรือปัญหา:
- การเก็บข้อมูลจากคณะทำงานกองทุนหมู่บ้านมีความล่าช้า เนื่องจากเอกสารบางส่วนยังอยู่ในรูปแบบเอกสารกระดาษ ทำให้ต้องใช้เวลาในการรวบรวมข้อมูล
- การอบรมให้คณะทำงานกองทุนใช้งานระบบเป็นไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป เนื่องจากบางคนไม่มีพื้นฐานด้านเทคโนโลยี
- การเชื่อมต่อระบบอินเทอร์เน็ตในบางพื้นที่ของชุมชนไม่เสถียร ส่งผลต่อการใช้งานระบบออนไลน์ในบางช่วงเวลา
- 2. ระบบควบคุมการเปิดปิดกล่องยาในห้องฉุกเฉิน สำหรับโรงพยาบาลพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี ปี 2566
ผลการดำเนินการ:
โครงการนี้พัฒนาอุปกรณ์ไอโอทีสำหรับควบคุมการเปิด-ปิดกล่องยาในห้องฉุกเฉิน เพื่อช่วยลดข้อผิดพลาดในการหยิบยาและเพิ่มความปลอดภัยในการให้บริการทางการแพทย์ นักศึกษาได้ดำเนินการออกแบบและพัฒนาอุปกรณ์ที่สามารถเชื่อมต่อกับฐานข้อมูลของโรงพยาบาล โดยเมื่อมีการสั่งจ่ายยา อุปกรณ์จะเปิดเฉพาะกล่องยาที่ถูกต้องเพื่อลดโอกาสในการหยิบยาผิด นอกจากนี้ ยังมีระบบแจ้งเตือนเมื่อยาใกล้หมดเพื่อให้เจ้าหน้าที่สามารถเติมยาได้อย่างทันท่วงที ระบบนี้ช่วยเพิ่มความแม่นยำและลดภาระของเจ้าหน้าที่ในห้องฉุกเฉินได้เป็นอย่างดี
อุปสรรคหรือปัญหา:
- การพัฒนาอุปกรณ์ต้องใช้ความรู้ด้านอิเล็กทรอนิกส์และการเชื่อมต่อไอโอที ซึ่งเป็นความท้าทายสำหรับนักศึกษาที่ต้องศึกษาและทดลองหลายรอบเพื่อให้ระบบทำงานได้อย่างเสถียร
- การติดตั้งและทดสอบระบบภายในโรงพยาบาลต้องทำในเวลาที่เหมาะสม เนื่องจากห้องฉุกเฉินเป็นพื้นที่ที่มีการใช้งานตลอดเวลา
- ต้องมีการปรับปรุงการเชื่อมต่อระหว่างระบบไอโอทีกับฐานข้อมูลของโรงพยาบาลให้มีความรวดเร็วและปลอดภัยสูงสุด เพื่อป้องกันความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้น
3. Proven through successful mission operation, Objectives and Key Results for Knowledge Management – CHECK
การตรวจสอบผลการดำเนินการ การนำเสนอประสบการณ์การนำไปใช้ สรุปและอภิปรายผล บทสรุปความรู้หรือความรู้ที่ค้นพบใหม่
การตรวจสอบผลการดำเนินการ
หลังจากดำเนินโครงการทั้งสองเสร็จสิ้น ได้มีการตรวจสอบผลการดำเนินงานโดยใช้วิธีการสำรวจความคิดเห็นจากผู้ใช้งานจริง รวมถึงการทดสอบประสิทธิภาพของระบบในสถานการณ์ใช้งานจริง สำหรับระบบกองทุนหมู่บ้าน ได้รับข้อเสนอแนะว่าระบบสามารถลดภาระการทำงานด้วยเอกสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ และเพิ่มความโปร่งใสในการบริหารจัดการกองทุน ส่วนโครงการอุปกรณ์ไอโอทีควบคุมกล่องยาในห้องฉุกเฉิน ได้รับการยืนยันจากเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลว่าระบบช่วยลดข้อผิดพลาดในการหยิบยาและทำให้กระบวนการทำงานรวดเร็วขึ้น
การตรวจสอบผลยังรวมถึงการแก้ไขข้อผิดพลาดที่พบระหว่างการใช้งานจริง เช่น การปรับปรุงอินเทอร์เฟซของระบบกองทุนให้ใช้งานง่ายขึ้น และการเสริมระบบสำรองข้อมูลสำหรับอุปกรณ์ไอโอทีเพื่อเพิ่มความปลอดภัยในการใช้งาน
การนำเสนอประสบการณ์การนำไปใช้
การดำเนินโครงการครั้งนี้ทำให้นักศึกษาได้รับประสบการณ์การทำงานจริงร่วมกับชุมชนและองค์กรภายนอก โดยเฉพาะการเข้าใจปัญหาและข้อจำกัดของผู้ใช้งาน ในโครงการกองทุนหมู่บ้าน นักศึกษาได้เรียนรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงจากระบบเอกสารเป็นระบบดิจิทัลต้องใช้เวลาในการปรับตัวและต้องมีการอบรมที่เหมาะสม ส่วนโครงการอุปกรณ์ไอโอทีในโรงพยาบาล นักศึกษาได้เข้าใจถึงความสำคัญของความแม่นยำและความปลอดภัยของระบบทางการแพทย์ ซึ่งต้องผ่านการทดสอบหลายครั้งก่อนนำไปใช้จริง
สรุปและอภิปรายผล
โครงการทั้งสองแสดงให้เห็นว่าการนำเทคโนโลยีสารสนเทศและวิทยาการคอมพิวเตอร์มาประยุกต์ใช้สามารถช่วยพัฒนาโครงสร้างการทำงานขององค์กรชุมชนและภาคการแพทย์ได้จริง ผลลัพธ์ที่ได้สะท้อนให้เห็นว่า
- ระบบดิจิทัลช่วยเพิ่มประสิทธิภาพ ลดข้อผิดพลาด และทำให้กระบวนการทำงานสะดวกขึ้น
- การพัฒนานวัตกรรมต้องคำนึงถึงปัจจัยด้านผู้ใช้งาน เช่น การฝึกอบรม การออกแบบที่ใช้งานง่าย และความปลอดภัยของข้อมูล
- การทำงานร่วมกับหน่วยงานภายนอกต้องอาศัยทักษะการสื่อสาร การปรับตัว และความเข้าใจในข้อจำกัดของแต่ละองค์กร
บทสรุปความรู้หรือความรู้ที่ค้นพบใหม่
จากการดำเนินโครงการ นักศึกษาค้นพบว่าความรู้ด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและวิทยาการคอมพิวเตอร์สามารถนำมาประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาสังคมได้อย่างเป็นรูปธรรม โดยมีข้อค้นพบสำคัญดังนี้
- เทคโนโลยีต้องออกแบบให้เหมาะสมกับบริบทของผู้ใช้ การออกแบบระบบที่ดีไม่ใช่แค่มีฟังก์ชันครบถ้วน แต่ต้องใช้งานง่ายและตรงกับพฤติกรรมของผู้ใช้
- การพัฒนานวัตกรรมต้องมีการทดสอบและปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง ระบบที่ดีต้องผ่านการทดลองหลายครั้งก่อนนำไปใช้งานจริง
- ความร่วมมือระหว่างนักศึกษา ชุมชน และองค์กรเป็นปัจจัยสำคัญ การแลกเปลี่ยนความรู้และความต้องการระหว่างทุกฝ่ายช่วยให้เกิดนวัตกรรมที่สามารถนำไปใช้งานได้จริง
- การทำโครงการแบบบูรณาการช่วยให้นักศึกษาได้ฝึกทักษะที่จำเป็นในโลกการทำงาน เช่น การวิเคราะห์ปัญหา การออกแบบระบบ และการบริหารโครงการ
ข้อเสนอแนะในการดำเนินการในอนาคต หรือการดำเนินการเพื่อสามารถนำไปสู่การเป็น Good Practice
ข้อเสนอแนะในการดำเนินการในอนาคตและปัจจัยสำคัญที่ทำให้การดำเนินการประสบความสำเร็จตาม Key Result
- ความร่วมมือระหว่างทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง
ความสำเร็จของโครงการขึ้นอยู่กับการทำงานร่วมกันระหว่างนักศึกษา อาจารย์ที่ปรึกษา ชุมชน และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง หากทุกฝ่ายมีการสื่อสารที่ดีและมีความเข้าใจตรงกัน ระบบที่พัฒนาจะตอบโจทย์ความต้องการของผู้ใช้งานได้มากขึ้น - การบริหารโครงการอย่างมีประสิทธิภาพ
การกำหนดกรอบเวลา แผนงาน และทรัพยากรที่ใช้ในแต่ละขั้นตอนของโครงการให้ชัดเจน จะช่วยให้การดำเนินงานเป็นไปตามเป้าหมายและลดปัญหาความล่าช้า - การพัฒนาทักษะของนักศึกษา
นักศึกษาควรมีโอกาสได้เรียนรู้และฝึกฝนทักษะที่จำเป็นทั้งในด้านเทคนิค เช่น การเขียนโค้ด การออกแบบระบบ และในด้าน Soft Skills เช่น การทำงานเป็นทีม การสื่อสารกับผู้ใช้ และการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า - การทดสอบและปรับปรุงระบบตาม Feed Back จากผู้ใช้
การนำ Feedback จากผู้ใช้มาปรับปรุงระบบเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้มั่นใจว่าระบบที่พัฒนาขึ้นสามารถใช้งานได้จริงและแก้ปัญหาได้อย่างตรงจุด - การนำเทคโนโลยีที่เหมาะสมมาใช้
การเลือกใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมกับบริบทของชุมชนหรือองค์กร จะช่วยให้โครงการสามารถใช้งานได้จริงและมีความยั่งยืน เช่น การพัฒนาแอปพลิเคชันหรือระบบที่สามารถใช้งานได้แม้ในพื้นที่ที่มีอินเทอร์เน็ตจำกัด หรือการใช้ซอฟต์แวร์โอเพนซอร์ซเพื่อลดค่าใช้จ่าย
หากสามารถดำเนินการตามข้อเสนอแนะและปัจจัยเหล่านี้ได้ โครงการในอนาคตจะสามารถสร้างผลกระทบเชิงบวกได้มากขึ้น และช่วยให้นักศึกษาได้พัฒนาทั้งทักษะวิชาการและทักษะการทำงานร่วมกับสังคมอย่างแท้จริง